Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καραμανλής
Χάρηκα που βρεθήκαμε λιγάκι να τα πούμε
Σαν φίλοι να μιλήσουμε όχι να σκοτωθούμε

Σε ένα φίλο μπιστικό ν΄ ανοίξω τη καρδιά μου
Να συζητήσω αληθινά για τα προβλήματα μου

Γιώργο εγώ αναπολώ τα περασμένα χρόνια
Πριν πάρω τη κυβέρνηση, πριν μπούμε στα σαλόνια

Ένα μονάχα ήθελα, ήθελα να νικήσω
Να είμαι ο πρωθυπουργός , εγώ να κυβερνήσω

Και νίκησα και τα βαλα μ΄ όλους τους νταβαντζήδες
Κι αρχίσαν τα προβλήματα , ελπίζω να τα είδες

Αλήθεια τι να πρωτοπώ λίγο να ξαλαφρώσω
Να φύγουν απ΄ τη σκέψη μου λιγάκι να ξεδώσω;

Να πω για την απογραφή για την οικονομία
Να πω για τους Πακιστανούς, να πω για τα ταμεία;

Να πω για τον Ζαχόπουλο, να πω για τον Παυλίδη;
Να πω για τους αντάρτες μου που με ποτίζουν ξύδι;

Και για τη Ζήμενς τι να πώ και για τον Βουλγαράκη;
Να πω για τις υποκλοπές; Πες μου και συ Γιωργάκη

Είναι πολλά τα σκάνδαλα και όλα στην αυλή μου
Και μου μαυρίζουν αληθινά σου λέω τη ψυχή μου

Είναι φορές που σκέφτομαι, ναι να τα παρατήσω
Και στη Ραφήνα μόνος μου αληθινά να ζήσω

Το ξέρεις η γυναίκα μου πως έγινε γιατρίνα
Θα τη στριμώξω στη δουλειά, θα τα περνάω φίνα

Και πάρε την κυβέρνηση , πάρε την εξουσία
Είν΄ η ζωή πολύ μικρή αυτή ΄ναι η ουσία

Παπανδρέου
Σίγουρα Κώστα χαίρομαι για τη συνάντηση μας
Θα ΄θελα πιο στενούς δεσμούς να ΄χουμε μεταξύ μας

Είναι φορές που δεν μπορείς ν΄ ανοίξεις τη καρδιά σου
Σ΄ ανθρώπους που ΄ναι δίπλα σου ούτε και στα παιδιά σου

Μου λες εσύ για βάσανα που ΄σαι πρωθυπουργός
Κι εγώ που δεν γνωρίζω αν είμαι αρχηγός;

Το κόμμα μου το φόρτωσαν μια νύχτα το γνωρίζεις
Και από τότε διαρκώς εσύ με βασανίζεις

Με νίκησες και διαρκώς στα γκάλοπ με κερδίζεις
Αργά και καθημερινά κι εσύ με βασανίζεις

Να προσπαθώ στο κόμμα μου να γίνω αρχηγός
Με όλους τους μνηστήρες να γίνεται χαμός

Για μένα ναι τα βάσανα δεν έχουν αρχή και τέλος
Ένα μονάχα θα σου πω Βαγγέλης Βενιζέλος

Θέλει να γίνει αρχηγός στη θέση τη δική μου
Και φαρμακώνει σταθερά στ αλήθεια τη ζωή μου

Για να κερδίσεις έταξες λαγούς με πετραχήλια
Τώρα μοιράζεις στους φτωχούς τσάγια και χαμομήλια

Πρέπει λοιπόν κάποια στιγμή λογαριασμό να δώσεις
Κάποτε πρέπει φίλε μου και κάτι να πληρώσεις

Δεν γίνεται να κυβερνάς και να ΄σαι στη Ραφήνα
Και να σε βλέπει ο λαός καμιά φορά το μήνα

Μας κατηγόρησες πολύ για τη διαφθορά
Νοιώθω για σένα τώρα και λύπη και χαρά

Λύπη γιατί σαν άνθρωπος πάσχω και ΄γω μαζί σου
Χαρά γιατί σε κυνηγούν οι ίδιοι οι δικοί σου.

Εχεις λοιπόν προβλήματα που έχει η εξουσία
Αν θα τα λύσεις φίλε μου ατή ΄ναι η ουσία.

1 σχόλιο:

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Κύριε Φάνη,
...τραγούδα τους
ή καλύτερα ψάλτους τα
με το δικός σου τρόπο!
:)
Την καλημέρα μου