Πάντα επίκαιρο

Ο Ν Ε Ι Ρ Α

Σ ένα παγκάκι άστεγος , ξέσκεπος, ξεπαγιάζει

κρύα κι απόψε η βραδιά τον ουρανό κοιτάζει

ο νέος χρόνος έρχεται, σε λίγες ώρες φτάνει

κι αυτός , το γέρικο σκαρί, το ψάχνει το λιμάνι

ν΄ αράξει να ξεκουραστεί , λίγο να ξαποστάσει

βλέπει το φάρο και ποθεί ως το πρωί να φτάσει

κλείνει τα μάθια και θωρεί τον κόσμο τον δικό του

τον κόσμο που κάθε βραδιά βλέπει στο όνειρο του

κλείνει τα μάθια και μπορεί κι αυτός να ονειρευτεί

φτιάχνει κι αυτός στον ύπνο του τον κόσμο που ποθεί

η σκέψη του ελεύθερη κόσμους περιδιαβαίνει,

το σώμα του ξεπάγιασε δεν το καταλαβαίνει

να τριγυρίζει στ ΄όνειρο, να φτιάχνει παραμύθια

χωρίς να νοιάζεται ποτές αν γίνονται στ΄ αλήθεια

πάει σε κόσμους όμορφους που ΄χουνε ζεστασιά

που χουνε συναισθήματα που χουνε ανθρωπιά

εκεί θα βρεις στον διπλανό αν θες το στήριγμα σου

εκεί πολλοί θα τρέξουνε για τα προβλήματα σου

χωρίς το βλέμμα το ψυχρό που χει η εξουσία

εκεί που η κάθε μια ψυχή έχει την ίδια αξία

χωρίς πολέμους και σφαγές ειρηνικά να ζούνε

σαν παραμύθια παιδικά στα μάθια του περνούνε

εκεί παιδιά δεν χάνονται φτωχά και πεινασμένα

κι από αρρώστιες σίγουρα και εξασφαλισμένα

εκεί δεν βλέπεις πρόσφυγες, φτωχούς ,κυνηγημένους,

εκεί δεν βλέπεις άστεγους στους δρόμους πεταμένους

εκεί δεν έχει άνεργους, πλούσιους και φτωχούς

εκεί δεν τους χωρίζει το χρήμα τους λαούς

……………………………….

ΟΝΕΙΡΑ2003

 Φ ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ